Barka

Pan kiedyś stanął nad brzegiem
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim
By łowić serca
Słów Bożych prawdą

O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś
Twoje usta dziś wyrzekły me imię
Swoją barkę pozostawiam na brzegu
Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów

Jestem ubogim człowiekiem
Moim skarbem są ręce gotowe
Do pracy z Tobą
I czyste serce

Ty, potrzebujesz mych dłoni
Mego serca młodego zapałem
Mych kropli potu
I samotności

Dziś wypłyniemy już razem
Łowić serca na morzach dusz ludzkich
Twej prawdy siecią
I słowem życia